Sergey Narazyan

Biyografi:
1970, Erivan, Ermenistan’da doðdu
1989-1995 Erivan Güzel Sanatlar Devlet Üniversitesi, Ermenistan

Kiþisel ve Grup Sergileri:
2019 Step Istanbul, Galeri 77 ile, Tomtom Kýrmýzý Binasý, Ýstanbul, Türkiye
2016 Contemporary Istanbul Sanat Fuarý, Galeri 77 ile, Ýstanbul, Türkiye
2015 Uluslararasý Sergi, Bonn, Almanya0
2011 Views of Modern Armenian Art (Modern Ermenistan Sanatýndan
Manzaralar)
, grup sergisi, Erivan, Ermenistan
2010 Big in Small (Küçük Ýçindeki Büyük), grup sergisi, Moskova Uluslararasý
Sanat Salonu Sanatçýlar Merkez Binasý (CHA-2010), Moskova, Rusya
2002 Boris Pasternak romaný “Doktor Zhivago” için (Norem Yayýncýlýk) Kiþisel Çizimler, Moskova, Rusya
2001 Espace Pierre Cardin’de kiþisel sergi, Paris, Fransa
2000 Grup sergisi, Ermenistan Sanatçýlar Birliði, Erivan, Ermenistan
1999 Province Tragedies (Eyalet Trajedileri), kiþisel sergi, Ermenistan Sanatçýlar Birliði, Erivan, Ermenistan
1999 Graphic Armenia (Grafik Ermenistan), grup sergisi, Ermenistan Sanatçýlar Birliði, Erivan, Ermenistan
1995 50th Anniversary of the United Nations (Birleþmiþ Milletler’in 50. Yýldönümü), grup sergisi, Ermenistan Sanatçýlar Birliði, Erivan, Ermenistan
1994 Ýlk kiþisel sergi, Ermenistan Mimarlar Birliði, Erivan, Ermenistan

Sergey Narazyan 1970 yýlýnda Erivan, Ermenistan’da doðdu. Sanatçý güzel sanatlarla alakalý ilk eðitimini Ermenistan Mimarlar Birliði’ne baðlý bir çizim stüdyosunda aldý. Sonraki yýllarda, tanýnmýþ sanatçý Ruben Gabriyelyan’a ait stüdyoda resim, çizim ve kompozisyon derslerinin ardýndan 1989 yýlýnda Erivan Sanat Enstitüsü Figüratif Sanatlar Departmaný, Grafik Sanatlar bölümüne girdi. Ýlk kiþisel sergisini 1994 yýlýnda Ermenistan Mimarlar Birliði sergi salonunda açan sanatçý, pastel çalýþmalarýyla sanat otoritelerinin dikkatini çekti.

1995 yýlýnda Rus yazar Boris Pasternak’ýn “Doktor Jivago” romaný için hazýrladýðý illüstrasyonlar ile Erivan Sanat Enstitüsü’nden yüksek lisans tezini alan Narazyan, bu eserleri sayesinde Ermenistan Sanatçýlar Birliði’ne henüz 24 yaþýndayken kabul edildi. 1995 ve 1997 yýllarý arasýnda J. Swift’in “Güliver’in Gezileri” romanýnýn tüm bölümlerine ait resimleri tekrar çizdi. Eðlenceli ve dramatik benzetmeleri günlük yaþamla birleþtiren Narazyan, Güliver’in yakalanmýþ bedenindeki büyük toplantýyý ya da bacaklarý arasýnda yürüyüþe geçen Lilliput birliklerini, Swift’in aksine bir hayal adasýnda deðil, tanýnabilen gerçeklikte resmetti. Ardýndan, Narazyan’ýn, taþra hayatýyla ilgili iðneleyici, ironik ve bazen muzip gözlemleri samimi bir üslupla yansýttýðý tablolarýný, “Taþra Trajedileri” ismi altýnda birleþtirdi.

2001 yýlýnda Narazyan üçüncü kiþisel sergisini, Fransa Sanat Akademisi üyesi ve Birleþmiþ Milletler Ýyi Niyet Elçisi, ünlü modacý Pierre Cardin’in kiþisel yardýmý ile Paris’te açtý. Sergi, sanatçýnýn temel eserlerinin yaný sýra, illüstrasyon ve resimlerinin de yer aldýðý 90 eserden oluþtu. 1999 ve 2016 yýllarý arasýnda Amerika Birleþik Devletleri, Almanya, Ýsviçre ve Rusya gibi birçok ülkede karma sergilerde yer almýþtýr. Çalýþmalarý birçok kiþisel koleksiyona dahildir.

Narazyan’ýn, son yýllarda yaptýðý çalýþmalarýn birçoðu karþýtlýk üzerine kurulu. Yaþam ve ölüm, gençlik ve yaþlýlýk, güç ve güçsüzlük gibi temalarý, farklý figürler aracýlýðýyla bir fikre dönüþtüren sanatçý, bir eserinde, sisli bir havada yüksek daðlarýn arasýnda küçücük görünen askeri birliklere tepeden baktýrarak, gözde büyütülen askerlerin içsel korkularýnýn zayýflýðýný yani; gücün güçsüzlükle yürümesini gösterir.

Bazen ise duraðan insan figürleri kullanarak, yýllarýn yüküyle aðýrlaþan vücut duruþlarýný, deneyimin bilinciyle yoðrulan bir bakýþla pekiþtirir. Yaþlanmanýn yarattýðý tahribatý ve biriken hatýralarý, insanla sýnýrlý tutmayan sanatçý, olgunlaþmýþ meyveleri ya da “Ýhtiyarlar” adýný verdiði eserinde olduðu gibi bakýmsýz otlarýn içinde iki eski ahþap kulübeyi resmederken, izleyeni varoluþun evrelerini düþünmeye sevk eder.

Narazyan’ýn eserlerinde zemin de anlama büyük katkýda bulunur. Bazen kýrýþýk bir kumaþ, bazen dalgalara benzeyen kývrýmlar, bazense doðu kilimlerinin motifleri ve ipekli kumaþlar, hikâyenin tamamlayýcý öðeleri olarak öne çýkar. Ölüm temalý bu kilim motifleri, ayný zamanda insanýn ebedi yolculuðunun simgesi olarak resmedilir. Bazense sanatçý, motifleri ipek kumaþlarla kesiþtirip farklý zaman kesitleri yaratýr. “Kýrmýzý Ruj” adlý eserinde Narazyan, bu zaman dilimlerinin kesiþim noktasýnda, yaþlanmanýn bozduðu fiziksel görünümüne inat çiçekli bluz giyen kýrmýzý rujlu bir kadýný resmederek, yeniden yaþam döngüsünü düþünmemizi ister.