Annie Kurkdjian

Biyografi:
1972 Beyrut, Lübnan'da doðdu
1990 Fen Lisesi, Palandjian Koleji, Beyrut, Lübnan
1994 Ýþletme Masteri, Saint Joseph Üniversitesi, Beyrut, Lübnan
2001 Güzel Sanatlar Lisans Eðitimi, Lübnan Üniversitesi, Beyrut, Lübnan
2007 Psikoloji Lisans Eðitimi, Lübnan Üniversitesi, Beyrut, Lübnan
2004-2005 Kýzýlhaç Psikiyatri Hastanesi, staj eðitimi
2005-2007 Lebanese Otizm Derneði, staj (çizim çalýþtayý) eðitimi
Teoloji eðitimi, Saint Joseph Üniversitesi, Beyrut, Lübnan

Grup Sergileri:
2015 Contemporary Ýstanbul Sanat Fuarý, Ýstanbul, Türkiye
2015 London Art 15 Sanat Fuarý, Londra, Ýngiltere
2015 Hamra Sanat Alaný, Beyrut, Lübnan
2015 L’Epicerie d’Art, Clermont Ferrant, Fransa
2015 Biel, Rebirth, Beyrut, Lübnan
2014 Palazzo Della Racchetta, Ferrara, Ýtalya
2014 Galeri 20, Torino, Ýtalya
2014 Hôtel de Ville, Fontenay-sous-Bois, Fransa
2014 L’Arrivage, Troyes, Fransa
2014 Espace Christiane Peugeot, Paris, Fransa
2013 Dubai Sanat Fuarý, Al Bareh Galeri, Dubai, BAE
2013 Passage à l’Art Salonu, Cherbourg, Fransa
2013 Atölye Les Trois Matelots, Courseulle Sur Mer, Fransa
2013 Beyrut Sanat Fuarý, Menasart Biel, Beyrut, Lübnan
2013 Jamm Galeri, Dubai, BAE
2013 Grand Palais, Comparaison Salonu, Paris, Fransa
2012 Sursok Salonu, Beyrut, Lübnan
2012 “Art et Dechirure” Festivali, Rouen, Fransa
2012 Unesco, Beyrut, Lübnan
2011 Kraliyet Sanat Okulu, Londra, Ýngiltere
2011 Sursok Salonu, Beyrut, Lübnan
2011 Atölye “Z”, Paris, Fransa
2011 Bertin Poiret Kültür Merkezi, Paris, Fransa
2011 Hors Normes Sanat Bienali, Lyon, Fransa
2011 Sommelier Evi, Beyrut, Lübnan
2010 Galeri Hamazkayin, Beyrut, Lübnan
2010 Dôme Centreville, Beyrut, Lübnan
2010 Cité des Arts (Puls’Art), Le Mans, Fransa
2010 Espace Eqart, Marciac, Fransa
2010 Atölye “Z”, Paris, Fransa
2010 Saint Martin Salonu, Marciac, Fransa
2009 Sursok Salonu, Beyrut, Lübnan
2008 Kilikya Müzesi - Ermeni Katolikosluðu, Beyrut, Lübnan
2003 Unesco, Beyrut, Lübnan
2002 Galeri Sader, Beyrut, Lübnan
2001 Galeri Sader, Beyrut, Lübnan

Kiþisel Sergiler:
2015 Espace Eqart, Marciac, Fransa
2014 Wadi Finan Galeri, Amman, Ürdün
2013 Galeri Théo de Seine, Paris, Fransa
2013 Albareh Galeri, Manama, Bahreyn
2012 Sommelier Evi, Beyrut, Lübnan
2012 Bertin Poiret Kültür Merkezi, Paris, Fransa
2011 Balamand Üniversitesi, Beyrut, Lübnan
2010 Atölye “109”, Cannes, Fransa
2010 Galeri Art Circle, Beyrut, Lübnan
2009 L’Âne Bleu, Marciac, Fransa
2009 Espace Albert Camus, Lyon, Fransa
2009 Galeri Pièce Unique, Beyrut, Lübnan
2008 Galeri Odile Mauve, Paris, Fransa
2008 Zico House, Beyrut, Lübnan
2007 Galeri Surface Libre, Beyrut, Lübnan
2006 Fransýz Kültür Merkezi, Beyrut, Lübnan
2005 Goethé Enstitüsü, Beyrut, Lübnan

Koleksiyonlar:
Tessé Müzesi, Le Mans, Fransa
Balamand Üniversitesi, Lübnan
Fontenay-Sous-Bois Belediye Binasý, Fransa

Ödüller:
2014 Fontenay-sous-Bois kent ödülü, Fransa
2012 Jouhayna Baddoura Ödülü, Beyrut, Lübnan
2011 “Figüratif Resim”de Birincilik Ödülü, Atölye “Z”, Paris, Fransa
2010 Jüri Özel Mansiyonu, Sursok Salonu, Beyrut, Lübnan

Annie Kurkdjian, 1972 yýlýnda, Lübnan Ýç Savaþý ile çatýþma ve savaþýn teatral þekilde vücut bulduðu ve onda derin izler býrakan Beyrut'da dünyaya geldi ve bugün hala orada yaþayýp, çalýþýyor. Kurkdjian, kendi dönemine ait diðer ressamlarýn aksine, teselli sunacak huzurlu bir ortama kaçýþ yolu aramýyor veya savaþýn birebir temsiliyle saplantýlý deðil. Savaþýn dehþeti ve travmasý, iþlerinde sýcak ve samimi bir mecazla vücut buluyor: Vücudun deðiþimi, psikolojik dehþet, felç ve deformasyon.
Resimleri, korku ve psikoz üzerine yaptýðý akademik araþtýrmalarýna dayanýyor ve bu temalardan yola çýkarak; kendimi kötürüm, iþkenceye maruz kalmýþ ve en sonunda kefaret ihtimalinden yoksun farklý þekillerde nasýl resmedebilirim düþüncesine dayanýyor.

Sanat ve insan bilimleri alanýndaki yolculuðu Kurkdjian’ý, 2009 yýlýnda sadece sanata odaklanmaya itti. Resimleri onun için; savaþ yýllarýna ait travmatik anlarýnýn, kadýn olmanýn ve hayatýn trajik saçmalýklarýný deneyimlemenin bir yansýmasý þeklinde yorumlanabilir. Ýþlerinde Beyrut'un hem acýmasýz, hem de güzel metaforlarýný, vücudun þekil deðiþtirmesine, teatral sahnelemelere ve sarsýcý ironilere çeviriyor.

Kurkdjian, bir ressam olarak, korku ve mizahý dolaysýz ve tapmadan, absürt ile alaycý arasýnda ama Lübnan'ýn coþkulu resim üslubuna has yumuþak renklerle resmetme kabiliyetine sahip. Tekniði “sadece figüratif” olarak yanlýþ algýlanabilse de iþleri, sürrealist ve çaðdaþtýr. Hayatýn dengesizliðini, duygusal þiddetin farklý senaryolarýný, sakatlýklarý ve psikolojik anormallikleri dile getirir. Zýtlýklarýn hüküm sürdüðü bu dünyada sanatçý kendi þahsi travmatik hikâyesiyle yüzleþirken, yaratýcý müdahalelere, boþ umutlara ve affedici durumlara da zemin hazýrlýyor.

Kurkdjian'ýn resimlerindeki kiþiler, doðrudan dehþete maruz kalmýþ basit kurbanlar deðil, ayný zamanda hem özne, hem de nesnenin yokluðuyla sýnýrlandýrýlmýþ, bakýþlarýný izleyicinin kaynaðýný kestiremediði unutulmuþ imgelemlerin yarattýðý boþluða dikmiþ bireylerdir. Her ne kadar umutsuzluk sürekli hakim olsa da aðýrlýklý olarak felsefe, sinema ve teolojiden þekillenmiþ bu iþlerde nihai bir betimleme anlayýþý yoktur. Deforme vücutlar en nihayetinde bozularak biyolojik döngüye terkedilmiyor; ayný zamanda birçok esprili referans ve sessiz jestler aracýlýðýyla merhamet, aþk ve haysiyet arayýþýnda da bulunuyor. Annie Kurkdjian'in dünyasýnda ifþa ve utanç duygusu, açgözlülük hissiyatý var. Rimbaud ve Pasolini’ye hayranlýðýyla bilinen sanatçý, umudun eþiðinde, yanýlsamasýz bir hayat yanýlsamasýyla yaþamak istiyor.

Hayat hakkýnda görüþlerini yansýttýðý resimlerinin belirgin burukluðu, topraksý renklerle yumuþatýlarak sadece trajediye odaklanmayan þekilsel bir belirsizlik yaratýyor. Ýnsan doðasýna atfettiði sýnýrsýz enerji, çok kapsamlýdýr ve çoðu kez komedi, karikatür, alegori ve sinema, hayal ve rüya olarak beden bulur. Kurkdjian’ýn iþlerinde þiddet, sadece kurbanlarýn þeklini bozmakla kalmýyor, ayný zamanda þiddeti uygulayaný ve dehþeti barýndýran fiziksel alaný da deforme ediyor. Yüzeyler içbükeye dönüþerek, ayaklar kollara uzayarak ve gözler içe doðru sabitlenerek tuvalin ilerisine, yasak ama çekici yerlere uzanýyor. Nihai durak, kefaret ya da kayýp ve karanlýk olabilirdi fakat Kurkdjian’ýn iþleri, çatýþma ve öfkeden ziyade hayatýn dengesizliðinden ilham alýyor. Sanatçý, bir dehþetle yüz yüze geldiðinde bakýþlarýný kaçýrmak yerine tüm bu canlý enerjiyi hayatýn bir tiyatrosuna dönüþtürmeye çalýþýyor.

Annie Kurkdjian, Lübnan Üniversitesi'nde Güzel Sanatlar ile Lübnan Üniversitesi ve St. Joseph Üniversitesi'nde Psikoloji ve Teoloji okumuþtur. Kurkdjian'in iþleri Lübnan ve Fransa'da birçok kez sergilenmiþtir.

Yorumlar:
      Annie'nin tablolarýna baktýðýmýzda inanýlmaz cömert bir anlatým biçimi, ama ayný zamanda bir dizginleme görüyoruz. Kendi hikâyesi bize ýþýk tutuyor: "Ýlk baþlarda psikotik bireylerin çizimlerinden ilham almýþtým. Psikoloji eðitimim sýrasýnda þizofren insanlarý izledim ve çok etkilendim. Samimiyetleri iþlerine kesin bir saygýnlýk kazandýrýyor. Çýlgýnlýk ruhun yarasýdýr ama kapýlar açabilir. Konu açýlmýþken, Gilles Deleuze'un büyük bir hayranýyým". Bu hikâye ister istemez usta ressam Jean Rustin'i anýmsatýyor.
      Annie'nin resimleri tekrarlayan konulara sahip. Bir tanesi bitirip tüketmek; bir çiftin sahip olabileceði ve hatta annelik figürü sayýlabilecek bir gulyabanide görülecek türden tüketim. Bir diðer konu ise kendi kendini yiyip bitirmektir… Veya bir kýsým resimlerindeyse her gün hissettiðimiz acýyý betimleyen pençeler olarak iþ baþýndadýr: Kötürüm kalmanýn aðýrlýðý, örneðin kendi standartlarýný ya da kötü muamelelerini dayatan modern dünyanýn peþin hükümlü diktalarý. Buna raðmen Annie'nin iþlerinde espri her zaman varlýðýný koruyor. Örneðin, minnacýk cinsel organlara sahip adamlarýn þiþe geçirildiði tablosunda olduðu gibi!
      Annie'nin sanatý baþkalarýna hitap ediyor. "Bugünlerde ilhamýmý her þeyden alýyorum. Sanatýn bir hatta tek iletiþim aracý olabilmesi için samimiyet þarttýr. Yaralar insanlarýn kendilerini daha iyi anlamalarýný saðlýyor ve iþte beni ilgilendiren ana konu budur. Acý çekenlere karþý derin duygular besliyorum ve iþlerimi onlara adýyorum" diye itiraf ediyor. Bu yaklaþým, bir hayatýn yazýlmasýna katkýda bulunuyor. Sadece ressam, sinema yönetmenleri ve þairlerin sahip olduðu etimolojik manada bir þiir: "Þair ve sinema yönetmenleri bende saplantý haline geldi ve bana çok ilham veriyorlar. Bu kapsamda aklýma Alan Parker, Pasolini veya Agnès Varda geliyor. Þairler arasýnda Artaud, Apollinaire ve Marquis de Sade var. Arthur Rimbaud ile olan derin iliþkim çok eskilere dayanýr, gerçekten ruhani bir diyalog. Tüketme üzerine olan resim, bende yýllar boyunca saplantý haline gelmiþ olan ''Açlýk'' þiirinin kýtalarýndan etkilenmiþtir:

"Yapraklarýn altýnda bir kurt aðlýyor
Kasvetli öðününden 
harika tüyler tükürüyor,
Ben de, onun gibi felaketi seçiyorum"

      Bu tarz bir diyaloðu iþlerimde de seviyorum. Resimlerim aracýlýðýyla bazý konularý dile getirdiðim oluyor ama baþkalarýnýn sýrasý geldiðinde susacaðýmý da biliyorum."
      Lübnanlý sanatçý için bu, eleþtirisel düþüncelerini dile getirmek için de bir araçtýr: "Bizim genlerimizde þark geni var ama hep batýyý taklit etmeye çalýþýyoruz. Sonuç: histerik tuhaf olaylar; örneðin aþýrý makyaj yapmýþ kadýnlarýn dillerine hýzma taktýrmalarý, tenlerini göstermeleri ve gelecekte bir eþ bulabilmeleri için tek þart olan bekâretlerini kaybetmemek adýna uzun yýllar boyunca anal seksi kabul etmeleri.''
      Annie sýnýrda duran, sürekli deðiþen simgelere sahip kendi ülkesini yansýtýyor. Yine de bir kadýn ve bir ressam olarak gerekliliklerine tutunuyor; kendisi olmanýn getirdiði o içten samimiyete.


Molly Mine, AZART Dergisi, Eylül/Ekim 2011 (52. sayý)